SZTUKA KIEROWANIA EKIPĄ

Autor: Robert "Jamnik" Jamiński

Ten krótki artykuł to moje opracowanie istotnych zagadnień z książki „Sztuka Wojny Traktat” (wydanie kieszonkowe) autorstwa Sun Tsu. Wybrałem zagadnienia wg. mnie znajdujące najlepsze odzwierciedlenie w świecie tańca ze szczególnym uwzględnieniem roli dowódcy ekipy.

FILAR

Nie jest tajemnicą, że dowódca zawsze jest filarem podtrzymującym na swych barkach całe „taneczne wojsko”. Jeżeli dowódca jest wszechstronnie utalentowany to i ekipa będzie ślina. Jeżeli jednak w filarze pojawiają się pęknięcia - pęka wszystko. Tak jak każdy z tancerzy powinien mieć swoje taneczne foundation (im stabilniejsze tym lepiej). Tak każda ekipa powinna mieć swój filar. Wystarczająco silny by ją utrzymać.

By dowódca mógł prężnie działać trzeba spełnić jeszcze jeden warunek, władza nie może mu przeszkadzać. Tak jak król musi współpracować z dowódcą swoich wojsk, ufać mu i jego umiejętnościom. Tak dyrektor czy szef musi zaufać swojemu instruktorowi/tancerzowi. Powinni mieć wspólną wizję, wzajemnie się wspierać i przeć w tym samym kierunku, wtedy wszystko staje się możliwe.

Jedną z najważniejszych cech dowódcy powinno być coś co w sztuce wojny jest określane słowem ”tao”. TAO - to umiejętności, umiejętności to teoria poparta praktyką, która w tych czasach jest coraz większym skarbem. To właśnie umiejętności, sprawiają, że lud popiera władcę, ekipa dowódcę a tylko ten który rozumie TAO (całą tę zależność) zwycięża.

„Dowódca musi posiadać umiejętność zamiany krętych dróg w proste a przeciwności w korzyści.”

EKIPA - UKOCHANE DZIECI

Kierowanie grupa składa się z dwóch odmiennych perspektyw nauczania. Pierwsza zakłada pomoc w indywidualnym rozwoju każdej jednostki. Trener musi potrafić wykrzesać z każdego podopiecznego to co najlepsze - problem tego podejścia polega na fakcie, iż nie ważne jak bardzo trener będzie się starał jeśli podopieczny sam nie zechce to się nie rozwinie.

Drugie podejście mówi o tym by traktować całą ekipę jak jednego człowieka. Znajduje to doskonałe odzwierciedlenie w przypadku wyszkolonych ekip. Pozwala traktować wszystkich tak samo, wymagać od wszystkich tego samego i być sprawiedliwym. Należy jednak uważać by zawsze zakładać dla wszystkich realne cele takie, które każdy z nich może zrealizować w danym czasie pod warunkiem, że się do tego przyłoży. Jeśli powiemy, że wszyscy na za tydzień maja potrafić szpagat to zrobią go tylko ci, którzy już go potrafią a reszta nie da rady… dlatego stawiamy zawsze realne cele. Należy dążyć do tego by najlepsi i najsłabsi tancerze mieli takie same pragnienia zwycięstwa, progresu i nauki - wtedy nie ma rzeczy niemożliwych.

Pamiętaj jeśli uważasz podopiecznych za małe dzieci pójdą za tobą wszędzie - jak to dzieci. Jeśli jednak uważasz ich za ukochane dzieci oddadzą za ciebie życie - jak oddani przyjaciele.

ODDANY DOWÓDCA

Sztuka wojny mówi, że „jeśli dowodzisz cywilizowanymi metodami a dyscyplinę uzyskujesz wojskowymi - na pewno zyskasz ich przychylność”. Metodą na pierwszą część jest bycie dobrym człowiekiem. Ideą dobrego dowódcy jest bycie opanowanym, spokojnym, uczciwym i zdyscyplinowanym. Dobry dowódca powinien również posiadać nieprzyjemną umiejętność mamienia oczu podopiecznym, nie muszą wszystkiego dostrzegać. Nie musza dostrzegać tego co na nich źle wpłynie.

Druga cześć tego zdania dotycząca dyscypliny i posłuszeństwa znajduje odzwierciedlenie w skrupulatnym trzymaniu się zadań, rozkazów, treningów i postanowień. Twoje słowo musi mieć znaczenie.

Podopieczni muszą być ci oddani byś mógł nimi dobrze dowodzić. Na oddanie pracujesz cały czas, swoją postawą, wiedzą, umiejętnościami, czynami itp. Problem polega na tym, że często trener karze podopiecznych, którzy nie są oddani. Skoro nie są oddani a ty dajesz im karę nie licz, że będą dla ciebie żyć, że będą dla ciebie dawać z siebie wszystko na treningu. Działa to również w druga stronę, jeśli są oddani ty ich nie karzesz to staną się bezużyteczni.

Jako dobry dowódca musisz wiedzieć, kiedy należy walczyć, kiedy można wystawić do walki swoja „armię”. Jako dowódca musisz szanować ekipę, nie możesz ich wystawiać z powodu własnych emocji - emocje szybko opadną. Gniew zmienia się w śmiech, niepokój w radość natomiast czynów nie da się tak łatwo odwrócić, kontuzji wyleczyć a zaufania odbudować.

„Mądry dowódca rozważa sytuacje a dobry ją wykorzystuje”. By móc zawsze wykorzystać dobrą sytuacje należy znać jeszcze jedną zasadę mówiącą, że „Niezwyciężoność leży w naszej gestii a podatność na przegraną w gestii przeciwnika” - Tylko od ciebie zależy jak dobrze się do czegoś przygotujesz i często również od ciebie zależy jak dobrze przygotowana będzie twoja ekipa. „Ten, kto jest przygotowany i czeka na nieprzygotowanych - zwycięża”. Istotnym jest by przyjąć pozycje, w której my jesteśmy niepokonani a dopiero później myśleć o pokonaniu wroga.

Bycie rozważnym, wiedza i doświadczenie to jedno. Druga strona medalu to freestyle. Dobry dowódca czasem musi wrzucić swoja ekipę w sytuację bez wyjścia. Wepchnąć ich do świetnego koła, czy tez wystawić w zawodach z nieco wyższym poziomem by sprawdzić, na co ich stać, gdy ich coś przerasta, jak radzą sobie ze stresem, porażką itp. Organizm ludzki działa w taki sposób, że im intensywniejszych bodźców treningowych mu dostarczamy tym szybciej przygotowuje ciało do podołania nowej sytuacji. tutaj nie prowadzimy prawdziwej wojny, w której stawką są ludzkie życia. tutaj ryzyko nie jest aż tak wysokie. Chociaż dla wielu bboys bitwy są ranga podciągane pod walki na śmierć i życie. Czasem dobrze zmierzyć się z kimś dużo lepszym. Tylko w takich ekstremalnych sytuacjach rodzi się kreatywność, która wynika z potrzeby „albo tu i teraz coś wymyślisz albo przegrasz/zginiesz”. Każdy dowódca o tym wie - a przynajmniej powinien wiedzieć…

ARTYSTA - NIEKLASYCZNY DUCH

Potocznie wiadomo, że artyści są uważani za istoty często rozkojarzone, bujające w obłokach, samolubne i niereformowalne. Każda z takich kolorowych postaci posiada pełno wad, ale każda z nich posiada również kilka zalet, za które ludzie tak kochają artystów. Nie bez powodu stają się idolami, inspiracjami oraz często przywódcami.

Jedną z najistotniejszych cech jakimi powinien się cechować dobry przywódca jest nieprzewidywalność. Jak to pisze Sun Tzu „Najlepiej uformowane wojsko sprawia wrażenie jak by nie miało żadnej formy” Osoba która takie wojsko prowadzi sama musi być wtajemniczona w tę sztukę. Taki przywódca powinien w ciągu chwili potrafić z mocno zarysowanej postaci, przemienić się w nieprzewidywalną energię, która przybierze kolejny mocno zarysowany kształt dostosowany do nowej sytuacji. Takich dowódców w tao wojny określa się mianem duchów. - Ponownie powielony schemat „bycia jak woda” tak bardzo spopularyzowany przez Bruce’a Lee.

Nie ma dwóch identycznych sytuacji, ładunków emocjonalnych. Tylko umiejętność dostosowania do sytuacji na podstawie obserwacji, przygotowania, umiejętności i doświadczenia daje oczekiwane efekty.

Mądry dowódca i dobry trener dokonuje wielkich czynów ponieważ z wyprzedzeniem zdobywa informacje, planuje i przygotowuje wszystko. Takie podejście w połączeniu z byciem duchem dalej nieograniczone możliwości rozwoju.

Każdy z nas słyszał, że artyści chodzą własnymi ścieżkami. To sama prawda, w rzeczywistości tak właśnie jest. Zastanówcie się za co tak naprawdę ludzie kochają artystów? Za to, że robią pewne rzeczy tak jak nikt inny. To dla tego, że poszli drogą którą nie szedł nikt inny. „Nawiązanie walki wymaga klasycznych posunięć, natomiast zwycięstwo nieklasycznych”. Dowódca zawsze musi być nieklasyczny - zmieniaj stanowisko treningu, sposób treningu, chodź nieprzetartymi ścieżkami i bądź nieprzenikniony. Tylko takie podejście pozwoli ci być zawsze świeżym.

Dowódca musi stąpać własną drogą. Iść pod prąd ale i wiedzieć kiedy korzystać z przychylnych prądów. Nie tylko po to by dawać przykład podopiecznym. Ale również po to, by zawsze być „nieklasycznym duchem”. Bowiem nie znajdziesz nieklasycznych posunięć tam gdzie idą wszyscy - ty szukaj swojej drogi i ucz jej poszukiwania swoich podopiecznych.

Na koniec jeszcze jedno zadnie będące podsumowaniem kładącym nacisk na samodzielne myślenie.

„są rozkazy od władcy, których nie można zaakceptować”

Kieruj się zawsze sercem - swoim.