ROCKING / UPROCKING / BROOKLYN ROCK

N A R O D Z I N Y

Taniec który znamy pod nazwami takimi jak Rock, Rocking, UpRocking narodził się w Brooklynie w strefie Bushwick w latach 1967 - 1968 ( stąd kolejna jego nazwa z którą możecie mieć styczność czyli Brooklyn Rock). Był to początkowo taniec, którym pasjonowali się członkowie gangów. O dziwo taka forma waleczności zastępowała im bardziej brutalne walki. Pomysłodawcami tego tańca są Rubberband Man oraz Apache.


N A Z W A

Dlaczego Rock/Rocking stał się UpRockingiem? Wraz z wzrostem popularności tego rodzaju tańca rosła tez ilość tancerzy co pozwoliło na organizowanie imprez z naciskiem na tematykę i muzykę Rockingową. Myląca nazwa Rock utożsamiana była z popularnym w tamtych czasach stylem muzycznym czyli Rockiem przez co na imprezy Rockingowe przypadkowo trafiali ludzie liczący na możliwość posłuchania kapeli Rockowej. Czuli się delikatnie ujmując "zawiedzeni". Takie historie powtarzające się nagminnie zmusiły świat rockerów do zmiany nazwy.


L A T A - 8 0 t e

Lata osiemdziesiąte dla Rockingu były czasem zejścia tego stylu na dalszy plan ponieważ na salony wjeżdżał wtedy silnie rozwijający się B-boying, który kilka elementów z Rockingiem ma wspólnych – ale o tym później. Up Rocking w swojej surowej czystej postaci był tańczony już znacznie rzadziej. Tylko stare pokolenie podtrzymywało dawny poziom. Dopiero w latach 90 Bboy Numbers zainteresowany tym tańcem postanowił odszukać pionierów prawdziwego Rockingu i ponownie pokazać go światu. Jak widać dało to całkiem niezły efekt ponieważ prawdziwy Rocking wpływa już nawet do naszej kochanej Polski i co ważniejsze, rośnie liczba zwolenników tego pięknego tańca.


I N S P I R A C J E

W Rockingu jak w każdym tańcu można się doszukiwać pewnych informacji o tym, czym inspirowali się ludzie wymyślający ten styl. Jako, że sam taniec był tańczony w sporej mierze przez Latino Amerykańskich tancerzy odszukać w nim możemy wyraźne akcenty tańca latino. Salsa, mambo, hustle oraz całą masę Social Dance (Party Dances) tamtych czasów. Jednak taniec ten to przede wszystkim Freestyle, dobra zabawa i wyrażanie samego siebie. Im więcej styli Rocker wplątywał w swój taniec tym lepszy sie stawał przez co miał większe powodzenie u płci pięknej. A przecież o to chodziło. W Rockingu możemy dostrzec ogromną inspirację takimi postaciami jak Fred Astair i Gen Kelly i ich wspaniałym stepowaniem.


P O D S T A W Y / R U C H

Rocking jest tańcem tańczonym do muzyki Soul/Funk czasem Rocka. Chociaż Cold Chris (Dynasty Rockers) powiedział, iż Rocking tańczy się do takiej samej muzyki co B-boying różni się jednak interpretacja i wykonanie. Cały taniec opiera się na trzech elementach, pierwszy z nich to: Freestyle czyli styl w jakim tańczy Rocker przez większość utworu. W jego skład mogą wchodzić kopnięcia, slajdy, obroty, małe kroczki i cała masa innych. Ogranicza nas wyłącznie fantazja. Freestyle jest czasem na zapoznanie się z utworem, na jego interpretację oraz ewentualne spalenie przeciwnika za pomocą Burn’ów, które są drugim elementem tego tańca. (Burn – spalić) – Burn’y jest to pewna gestykulacja pozwalająca uzyskać przewagę nad rywalem poprzez zdobycie przychylności publiki, bądź wyprowadzenie go z równowagi. Burn’em może być np. zastrzelenie przeciwnika z niewidzialnej broni albo zjedzenie go. Trzecim elementem są Jerki (Pol. dżerki) czyli bardzo charakterystyczne dla tego tańca przykucanie bądź pochylanie się we właściwym momencie muzyki – tym momentem jest najczęściej refren gdzie wchodzi charakterystyczny bit. Tylko odpowiednia znajomość utworów pozwala stosować te trzy elementy w odpowiednim momencie. Można więc rzec, iż bronią Rockera jest znajomość muzyki i i umiejętność jej interpretowania.


R O C K I N G - T O P R O C K

Oto temat który wielu ludzi - w tym mnie, nurtował jeszcze do całkiem niedawna. Pozwólcie, że przejdę do konkretów. Pierwszą różnicą której po takim wstępie tłumaczyć już chyba nie musze jest fakt, iż Rocking jest stylem tańca samym w sobie gdy Top Rock jest tylko jednym z elementów B-Boyingu. To jest ta podstawowa i największa różnica. W takim razie dlaczego stało się tak, że Uprocki'n tak często był wplątywany w B-Boyingowy Top Rock? Na tyle często, że przez pewien czas dla wielu był jego częścią. By się tego dowiedzieć musimy się cofnąć do czasów w których rodził się Bboying. Jak wiemy były to lata 80te. Bboying nastał po Rockingu, dzięki czemu można stwierdzić, że spora cześć Rockerów stała się B-Boyami przez co używali Rockingu (dokładnie Jerków) w swoich setach by je urozmaicić. Ci ludzie dokładnie wiedzieli czym jest Rocking i zdawali sobie sprawę, że jedynie zapożyczają z niego ruchy, jednak wielu ludzi nie mających pojęcia o historii (Czy też po prostu początkujących) widząc Rocking wplątany w bboying brało to po prostu jako jedną całość. I tak jedni przekazywali wiedze drugim, drudzy trzecim przez co im nowsze pokolenia się pojawiały, tym bardziej zatracała się granica między Rockingiem a Top Rockingiem a dotarcie do pionierów Rockingu stawało się coraz trudniejsze. Pamiętajmy, że były to czasy pozbawione Internetu. Teraz w sieci można skonfrontować każdą wiedzę. Wtedy ludzie wierzyli temu, który ich uczył. Podobnie sytuacja się miała w krajach innych niż Stany gdzie ludzie zaczynali swoją historię z B-Boyingiem za sprawą taśm VHS. Np. inspirując się klasykiem takim jak Beat Street nie mamy możliwości dowiedzieć się zupełnie niczego o Rockingu widzimy tylko bitwę na Jerki w metrze. Tak więc nie dziewie się, że zostało to odbierane jako element B-Boyingu i zmyliło tyle tysięcy ludzi. To tyle na temat teorii wplatania Rockingu w Bboying’owy Top Rocking.

Przyjrzyjmy się jednak reszcie różnic które w znacznym stopniu oddzielają Uprocking od TopRocku. Oba te tańce są tańcami bitewnymi. Top Rocking jest jednak bardziej ostry i surowy natomiast Rocking bardziej luzacki. Top Rocking jest zazwyczaj wstępem, bądź jedynie jedną z części b-boyowego seta i może zostać rozpoczęty bądź zakończony w każdej chwili muzyki, na przemian z pozostałymi elementami bboyingu. W Rockingu jedną z zasad jest to, iż tancerz musi tańczyć przez cały utwór. Przerwanie oznacza przegraną. Kolejna różnicą jest sposób walki. Może nie tyle jeden na jeden ale na pewno grupowej. W b-boyingu nawet przy walce grupowej zawsze wychodzi jedna osoba ewentualnie cała ekipa z krótką choreografią która jest jednak tylko wstępem dla jednaj osoby. W Rockingu dwie przeciwne drużyny ustawiają się w tzw. Apache Line. Są to dwa rzędy, każdy naprzeciwko siebie ma jadanego przeciwnika na którym się skupia, żadnej z osób tańczących nie można przerwać Apache Line podczas walki chyba, że utwór się skończy bądź zostanie ona zmieniona przez kolejną osobę poprzez klepnięcie w ramię. Wygrana w takiej bitwie następuje gdy jedna z ekip straci zbyt wielu członków np. zmęczenie nie pozwoli im kontynuować walki, ekipa wygrana okazuje się kondycyjnie i tanecznie lepsza. W zawodach 1na1 o wygranej decyduje sędzia bądź przychylność publiki. Mimo, iż gesty wykonywane przez tancerzy często są bardzo wulgarne i agresywne zabroniony jest kontakt fizyczny. Osoba łamiąca, tę zasadę nie zyskuję punktów. To muzyka jest kluczem w tym tańcu, Rocker musi robić Jerki tylko gdy pozwala mu na to muzyka, może spalić przeciwnika tylko gdy muzyka nakazuje go spalić dlatego właśnie Rockerzy tańcząc zawsze starają się opowiedzieć jakąś historię, bądź w indywidualny sposób zinterpretować muzykę.


Mam nadzieję, że tym artykułem chociaż troszkę przybliżyłem wam esencję Rockingu. Nie jestem Rockerem, ciągle poznaję ten taniec. Szukam wiedzy i staram się łączyć fakty. Nie śmiem twierdzić, że ta wersja jest jedyną i idealną. Jest moją, opartą na moich poszukiwaniach i doświadczeniach na obecny moment. Z czasem pewnie ulegnie zmianie bądź poszerzy się znacząco, jak wszystko.

Interpretacja, tekst: Bboy Jamnik

Inspiracja: Cold Criss(Dynasty Rockers),
Wawix (FDMagazine),
wywiad z Kostkiem (FDMagazine),
King UpRock (Vid from Daily Motion)



Top