ŻYCIE W FLAWELACH – BBOY LUKA

Autor: Lukas Galante
Tłumaczenie: B-Girl Boogie
Oryginalny tekst: Life in the Favelas - Bboy Luka


"Jak tylko zaczyna nam brakować kasy uderzamy na ulicę i zaczynamy występować, co jest normalną rzeczą dla nas bboys, myślę że na całym świecie. Różnica jest w jaki sposób to robimy. Tam skąd pochodzę, robimy to na światłach. Wykonujemy nasze ruchy szybko i tuż przed tym, zanim zapali się zielone światło upewniamy się, że zebraliśmy pieniądze. Tak jak bboying jest rzeczą na skalę światową, tak to jest przetrwanie bboy'a."

Nazywam się Bboy Luka. Mam 19 lat i pochodzę z Brazylii. Urodziłem się i wychowałem na przedmieściach Sao Paulo, które nazywamy slumsami Sao Paulo.

Mieszkam tu z mamą, tatą i siostrą. Moja podróż rozpoczęła się, gdy miałem 4 lata, zacząłem ćwiczyć capoeirę w siłowni w pobliżu mojego domu. Ćwiczyłem capoeirę 9 lat, do 13 roku życia. Wtedy zobaczyłem reklamę dla Red Bull BC One 2006 w telewizji. To było dla mnie niemal nierealne, jak ci tancerze się poruszali: szybkość, muzykalność i sztuczki w połączeniu ze sobą mnie zachwyciły. Po tym zacząłem uczyć się z filmików z YouTube, starając się naśladować i uczyć się od tego, co widziałem w tych klipach. W tym czasie, to był mój jedyny sposób na uzyskanie inspiracji. I nie było żadnego miejsca do trenowania blisko mojego domu, i nie było pieniędzy, aby pojechać pociągiem do jednego z takich miejsc, więc nauczyłem się być kreatywny. Trenowałem na tekturze na moim podjeździe przez lata.

Blisko mojego domu odkryłem, centrum kultury, którego oldskoolowi powerowcy używali jako miejsca do treningu. Zacząłem tam trenować i uczyć się o kulturze. Ze zrozumieniem moich podstaw i z moją siłą po trenowaniu capoeiry szybko nadrabiałem. Ale to nie było to dopóki nie poznałem Bboya Kokada na jamie. Miałem z kim trenować, miałem kogoś kto uczył mnie o historii, muzyce i stylu! Pamiętam jak zapytałem go o moje airflary i dowiedziałem się, że mieszka on niedaleko mojego domu, więc mogliśmy się spotykać, żeby potrenować. Tak właśnie powstała ekipa Bio Allstars. Mr. Kokada stał się jednym z moich mentorów ale też był dla mnie jak brat, popychając mnie do tego bym stał się takim bboyem jakim jestem dzisiaj. Zawsze był dla mnie trochę ostrzejszy niż dla innych członków ekipy Bio Allstars, jak starszy brat.

Kokada zmarł w zeszłym roku w wieku zaledwie 34 lat. Moje życie zatrzymało się na chwilę i nadal trudno mi nie mieć go przy moim boku. Cała scena tańca w Brazylii zna go jako część "Tsunami", z członkami takimi jak Pelezinho, Neguin i inni. Dla takiej Brazylijskiej ekipy podróżowanie i konkurowanie z jednymi z najlepszych bboys na świecie dało coś w co można wierzyć, więc kiedy Kokada zmarł, część brazylijskiej bboyowej kultury i historii odeszła razem z nim.

Poza Kokadą, mój tata wierzy we mnie w stu procentach, jednak moja mama nadal ma problem z tym, że nie chodziłem do szkoły. W Brazylii prośba do rodziny o zrozumienie tego, że chce się po prostu tańczyć to za dużo. Dorastając na przedmieściach, oboje moich rodziców miało po 2 prace tylko po to, żeby dawać sobie radę finansowo. To oznacza, że nie było zostawało zbyt wiele pieniędzy na podróże po Brazylii, by brać udział w bitwach. Wiele dzieciaków z którymi dorastałem, włączając mnie samego, musiało walczyć o to by znaleźć jakieś pieniądze na jedzenie i transport. To sprawiło, że musieliśmy mieć innowacyjne pomysły by utrzymać niskie koszty podróży. Mam wiele zwariowanych opowieści o tym, jak moi przyjaciele i ja próbowaliśmy znaleźć miejsca do spania, aby dostać się na jamy. Czasami jeździliśmy autostopem z nieznajomymi, podróżując z nimi przez 10 godzin. A pamiętaj, że to jest Brazylia, nie do końca najbezpieczniejszy kraj na świecie. Ryzykowaliśmy tylko po to by po prostu przyjechać do innego miasta i dotrzeć na bitwę.

Pewnego razu udałem się na pewne wydarzenie, bez pieniędzy na zakwaterowanie, więc spałem w luku bagażowym autobusu , bo nigdzie indziej nie było miejsca gdzie mógłbym spać! Było zimno, ale chciałem tam być, więc zrobiłem to, co musiałem zrobić. Pamiętam, jak raz pojechałem do Polski, mając tylko 50 dolarów. Może to dla niektórych to jest szalone, ale dla mnie to rzeczywistość. Kiedy jako bboys jesteśmy gdzieś zapraszani, to nie znaczy, że wszystko jest ustalone, załatwione i opłacone. Moi przyjaciele i ja przeskakiwaliśmy bariery biletowe, tylko po to by zaoszczędzić te kilka $ - a policja tutaj , po prostu powiedzmy , że nie jest przyjazna. Aby dostać się na jamy, zwykle musieliśmy jechać wieloma autobusami i stworzyliśmy sport, starając się nie płacić i skradać się jak tylko to możliwe. Wiem, że bboys na całym świecie mają historie jak ta. Staramy się utrzymać ją oryginalną ... haha! Po prostu robić to, co kochamy . Następnie wyobrazić sobie powrót do domu , nie przywożąc pierwszego miejsca , tłumacząc się mamie i tacie ... Niestety. W mojej okolicy, ludzie są dumni i wspierają mnie, kiedy dobrze sobie radzę i przynoszę do domu jakieś pieniądze . Z drugiej strony, 2 miejsce to żaden bohater, który w dodatku nie jest w stanie zapłacić rachunków.

Jeden facet, o którym muszę wspomnieć w tym wszystkim, to mój przyjaciel i kumpel z ekipy Cidinho. Sprzedaje cukierki w pociągach by zapewnić byt jego żonie i dzieciom.. Jednocześnie, wciąż ciężko trenuje by rozwijać się jako bboy- tak właśnie jest głodny tego, co kocha.

Wiem, że to błogosławieństwo że, jestem tylko 19-latkiem i już podróżowałem po Brazylii i Europie na walki i warsztaty. To jest życie, które wybrałem. Dorastając w Brazylii, mając tak niewiele nauczyłem się wszystko doceniać, ciężko pracować i wierzyć, wszystko jest możliwe. Robię to wszystko, bo to jest to, co kocham robić, życie codzienne b-boya. To jest moje życie, to jest to, czym na co dzień żyję i oddycham, i nie wyobrażam sobie innego sposobu życia niż ten. Ten taniec przynosi mi tyle radości i satysfakcji i jest to ucieczka od wszystkich kłopotów i stresu, który mam w życiu.

Scena w Brazylii zmienia się w tej chwili. Mamy więcej możliwości w porównaniu z tym co było kilka lat temu. Z szansą kwalifikacji w bitwach i szansą podróży, ludzie na całym świecie teraz wiedzą, że mamy tak wiele do zaoferowania, że Brazylia jest silnym krajem z dużą ilością wszechstronnych bboys. Jestem dumny, że jestem Brazylijczykiem i nie mogę się doczekać, aby zobaczyć, co my, jako kraj, wniesiemy na scenę w nadchodzących latach. Uważaj!!!